Jan van Goyenhuis > SchilderijenDeze slideshow laat ongeveer zestig van Jan van Goyen's landschapsschilderijen zien.
If you experience any trouble viewing this video please click here.
|
Van Goyen's TechniekJan van Goyen begon een schilderij door het gebruiken van een support van dun eikenhout. Op dit paneel, zou hij dan verschillende lagen van dunne dierenhuid lijm schrobben. Met een mes, schraapte hij dan een dunne laag van gekleurde witte lood als grond en om de lage gebieden van het paneel te vullen. De grond was licht bruin getint, soms zelfs roodachtig of oker in kleur. Vervolgens zou van Goyen losjes en heel snel met pen en inkt de scène schetsen die geschilderd zou worden, zonder in te gaan op de kleine details van zijn onderwerp. Deze walnoot inkttekening kan duidelijk gezien worden in een aantal van de dun geschilderde gebieden van zijn werk. Voor leiding, zou hij hebben gekeken naar een van zijn gedetailleerde tekeningen. De scène zou zijn ontleend van het buiten leven en vervolgens in zijn studio bewaard worden als referentiemateriaal. Tekeningen van kunstenaars van die tijd werden zelden gezien als kunstwerken in hun eigen recht zoals ze vandaag worden bekeken. Op zijn palet zou hij een verzameling van neutrale grijstinten, omber, oker en verschillende tinten van aards groen malen die eruit zagen alsof ze letterlijk uit de grond die hij schilderde waren getrokken. Een vernisolie medium werd gebruikt als voertuig om de pigmenten in verf te vermalen en dit werd dan weer gebruikt om te helpen met het toepassen van dunne lagen verf die hij dan makkelijk kon mengen.
De donkere gebieden van het schilderij werden heel dun en transparant gehouden met grote hoeveelheden van de olie medium. Het licht wat op het schilderij viel in deze gebieden zou verloren gaan en geabsorbeerd worden in de grond van het schilderij. De lichtere gedeeltes van het beeld werden zwaarder behandeld en er hier werd dan ook een ruime hoeveelheid loodwit in de verf gemengd. Hierdoor word het licht dat op het schilderij valt in een licht gedeelte weer terug gespiegeld naar de kijker. Het effect is een verrassend realisme en geeft een driedimensionale kwaliteit. Het oppervlak van een afgewerkt schilderij lijkt op een vloeistof soepele mousse, meesterlijke slagroom en in vorm gebracht met een kwast. Kijkend naar een Van Goyen schilderij kan men bijna de wind tussen de bomen voelen, samen met de geur van de blauwste rook die boven een rustiek huisje hangt, of men kan de de zoute lucht in de buurt van de kust die hij schilderde bijna proeven. |
